دانلود موسیقی فاخر ایرانی
در تاریخ۲۴ آذر۱۳۲۷ در شهر رشت در محله سرخبنده (تختی فعلی) به دنیا آمد. وی پنجمین فرزند ذکور خانواده بود. پدرش ابوالفضل تحویلداری دبیر ورزش مدارس رشت بود که در هشت ماهگی سعید برای نجات جان فردی خردسال در خیابان امام خمینی (پهلوی سابق) در برخورد با اتومبیل جان سپرد. ادامه خواندن “سنگ صبور – سعید تحویلداری”
بهزاد رنجبران آهنگساز ایرانی مقیم آمریکا است.
رنجبران در سال ۱۹۵۵ در تهران زاده شد. در نه سالگی به هنرستان موسیقی تهران رفت. پس از آن که به خاطر فعالیت سیاسی علیه حکومتشاه چند ماه به زندان افتاد، در ۱۳۵۳ به آمریکا رفت و در دانشگاه ایندیانا به تحصیل موسیقی پرداخت. سپس از مدرسه معتبر جولیارد درجه دکتری در موسیقی دریافت کرد. اکنون نیز در همان مدرسه درس می‌دهد. ادامه خواندن “سه گانه پارسی – بهزاد رنجبران”
مرتضی حنانه در یازدهم اسفند ماه ۱۳۰۱ در تهران متولّد شد. پدرش مهندس محمّد حنانه، مؤسس دبیرستان ایرانشهر بود. پس از پایان دورهٔ ابتدایی، به اصرار پدر در هنرستان موسیقی ملی به تحصیل مشغول شد. در آن زمان، هنرستان موسیقی ده نفر از موسیقی‌دانان را ازچکسلواکی برای آموزش به هنرآموزان هنرستان استخدام کرده بود که مرتضی حنانه آموختن هورن (کر) را زیر نظر رودولف اوربانتس آغاز نمود. وی بعدها به عنوان نوازنده هورن اول ارکستر سمفونیک تهران شناخته شد. ادامه خواندن “مرتضی حنانه – ناصر مسعودی”
محمد گلریز (زاده ۱۳۲۵ تهران) از خوانندگان موسیقی سنتی و پاپ ایرانی است. او یکی از خوانندگان برتر دوران موسوم به دفاع مقدس است و صدایش به عنوان میراث شفاهی ایران در سازمان میراث فرهنگی ثبت شده است.نام اصلی وی محمدعلی گلپایگانی است و او برادر کوچک‌تراکبر گلپایگانی است.
محمدرضا لطفی (۱۷ دی ۱۳۲۵ در گرگان – ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۳ در تهران) ردیف‌دان، موسیقی‌دان، آهنگساز، نوازندهٔ برجستهٔ تار و سه‌تار، همچنین پژوهشگر و مدرس موسیقی سنتی ایرانی بود. لطفی بنیان‌گذار کانون فرهنگی و هنری چاووش، گروه شیدا و مکتب‌خانه میرزا عبدالله بود و هنرمندان بسیاری از جمله خانوادهٔ کامکارها، مجید درخشانی، صدیق تعریف، حمید متبسم و حسین بهروزی‌نیا را تربیت کرد. او در کنار تار و سه‌تار، کمانچه، دف، نی و سنتور نیز می‌نواخت.
گروه موسیقی کامکارها در سال ۱۳۴۴ برای نخستین بار در سنندج، به عنوان گروهی خانوادگی به سرپرستی حسن کامکار (ویلن) و عضویت هوشنگ (آکاردئون)، بیژن (خواننده)، پشنگ (سنتور)، قشنگ (خواننده و ویلن) و ارژنگ (تمبک) تشکیل شد و برنامه‌های متعددی را در باشگاه افسران، مدارس و تالارهای شهر سنندج اجرا کرد. کامکارها اوّلین تمرینات خود را شب‌ها در کنار حوض کوچک حیاط منزل شان انجام می‌دادند. با بزرگ شدن فرزندان، به تدریج این گروه موسیقی متکامل‌تر شد، از نظر آنسامبل انسجام بیشتری پیدا کرد و در سال ۱۳۴۸ با اعضای خود، هوشنگ (ویلن)، بیژن (تارو خواننده)، پشنگ (سنتور)، قشنگ (خواننده)، ارژنگ (تمبک)، ارسلان (عود) و اردشیر (کمانچه) کنسرت‌هایی را به صورت رسمی در برخی از شهرهای کردستان و هم چنین شهر ارومیه برگزار کرد.
اسفندیار قره‌باغی (زاده ۱۳۲۰ در تبریز) خواننده ایرانی است.
قره باغی در اول بهمن ۱۳۲۰ در کوچهٔ قره‌باغی‌های تبریز به دنیا آمد. او فرزند «قلی خان سالار»، مشهور به «ساری قلی خان»، از طنزپردازان کافه خران بود. او پس از گذراندن دورهٔ اول متوسطه در دبیرستان بدر تهران، به تبریز مراجعت کرد و از سال ۱۳۳۸ وارد هنرستان موسیقی گردید و در خرداد ماه سال ۱۳۴۳ فارغ‌التحصیل و به عنوان معلم موسیقی در مدارس کرمانشاه به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. اواخر سال ۱۳۴۷ به تهران منتقل و در گروه اپرای تهران مشغول گردید، ضمن خوانندگی در گروه کُر اُپرای تهران پس از عزیمت و بازگشت از ایتالیا، با عنوان سولیست باس اُپرای تهران، نقش‌های بسیاری را در اجرا‌های مختلف عهده‌دار شد. ادامه خواندن “حرف های تازه – اسفندیار قره باغی”
